top of page

อยากเป็น "อิสระ"

"Freelancer" เป็นอาชีพในฝันของเราชาวมิลเลเนียล

อาชีพนี้เขียนเป็นไทยได้อีกแบบ อาจคล้ายๆกับ "รับจ้างทั่วไป"

อ่านแล้วความเท่ลดลงนิดนึง

แต่น่าจะยังมีความอิสระอยู่

ฟรีแลนซ์ไม่ได้ทำงานคนเดียว ยังมีพี่เพื่อนน้องอีกเยอะเลย

สิ่งที่อยากบอกน้องๆ ที่จะทำ Freelance ไว้ตั้งแต่ตอนนี้

(จะได้ชิลกว่าพี่ และไม่ทำผิดซ้ำที่พี่เคยทำ)

เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่าที่นึกได้เท่านั้น ยังมีอีกมาก นึกออกจะมาเพิ่มทีหลัง

0. อิสระจะตาย

คนทั่วไปชอบคิดว่า ใช่อิสระดีจะตาย จะรับก็ได้ ไม่รับก็ได้ อยากทำก็ได้ ไม่อยากทำก็ได้

ชีวิตจริงคือไม่ใช่ คือต้องรับ เพราะงก แล้วการบริหารเวลาก็จะยากขึ้นอีกหลายเท่า เพราะเที่ยวก็ไม่ได้ เผื่อมีงานเข้ามา

ไปไหนก็อาจมียกเลิกฉับพลัน เพราะงานนี้สำคัญ ลูกค้าประจำเสียด้วย

ทำสักพักจะรู้ฤดูกาลงานเรา จะจัดตารางเวลาได้เอง

แต่สุดท้าย ต้องตัดใจให้เป็นอยู่ดี

1. จงทำประกัน

รู้อะไรไม่เท่า รู้งี้

รู้งี้ทำประกันดีกว่า พูดคำนี้มาก็ช้าไปแล้ว

อุบัติเหตุเกิดขึ้นแล้ว ความเสียหายมันจะใหญ่อย่างนึกไม่ถึง

อะไรที่เงินแก้ได้ ไม่ใช่ปัญหา อะไรที่เงินแก้ไม่ได้ นั่นแหละจะเป็นปัญหา

ฟรีแลนซ์ได้เงินเยอะ แต่เจ็บขึ้นมา จะร้องขอความช่วยเหลือจากใครไม่มี

เราเคยเกิดเอง ถ้าไม่มีประกัน ค่ารักษาหลายแสน เดินไม่ได้อีก รายได้ต่อวันก็ไม่มี

ถ้าเป็นรายได้หลักคนเดียวของบ้าน เรื่องยาวเลย

อย่างต่ำจงทำประกันอุบัติเหตุ ปีละไม่กี่ตัง คุ้มครองครอบคลุม

มีเงินหน่อย ทำสุขภาพด้วย

ถ้ามีคนข้างหลัง ต้องทำประกันชีวิต เงินนิดเดียว แต่สบายใจกว่าเยอะ

2. จงทำบัญชี

อาชีพนี้ได้ทะเลาะกับสรรพากรแน่นอน ต้องมีเอกสารชัดเจน บางครั้งที่ผู้จ้างหักภาษีเรา ไม่มีเอกสารให้ ต้องเรียกร้องมาให้ได้ เพราะเงินทุกบาทที่เขาหักไป หากเขาไม่นำส่ง แสดงว่าเงินไม่เข้าประเทศ เข้ากระเป๋าเขาแทน และอาจจะออกจากกระเป๋าเรามากขึ้นอีกในอนาคต

พอทำงานนี้ไปสักพัก รายได้เป็นกอบเป็นกำ ให้เริ่มใช้เครื่องมือทางการเงินมาผ่อนหนักภาษีที่ต้องจ่าย

เพราะภาษีเป็นขั้นบันได รับเยอะ จ่ายมากตามสมควรเพื่อนำเงินไปพัฒนาประเทศ...


3. จงสะสม Connection

ยิ่งรู้จักคนเยอะยิ่งดี เราไม่มีทางรู้หรอกว่างานจะมาจากใคร สิ่งสำคัญเราเป็นฟรีแลนซ์ก็ต้องเคารพผู้ร่วมงานเหมือนที่เราต้องการให้เขาให้เกียรติเรา ตำแหน่งไหน สำคัญหมด ไม่มีเขา เราก็ทำงานไม่ได้ หรืองานออกมาก็ไม่ดี อย่าเย่อหยิ่ง อย่าคิดว่าจะไม่เจอกันอีก พี่ๆทุกคนมีประสบการณ์และวงการก็ไม่ได้ใหญ่อย่างที่คิด ขอให้อ่อนน้อม ถ่อมตน รับฟังคำติชมและนำมาพัฒนาตัว


4. จงอย่าหยุดพัฒนา

ฟรีแลนซ์แปลว่าไม่มีสัญญาผูกมัด จะจ้างใครก็ได้ ที่คุ้มค่าเงินลงทุนมากกว่า

วันนี้จ้างเรา พรุ่งนี้จ้างอีกคนก็ไม่ผิด

งานบริการของเราต้องคุ้มค่าเงิน เขาจึงอยากจ้างเรา อย่าคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว ดีแล้ว เมื่อไหร่ที่งานของเราถูกตัดสินจากราคา วันนั้นคือวันที่เราจะลำบากที่สุด หนึ่งคนทำให้ได้หลายอย่าง หรือทำงานให้ผู้ร่วมงานสบายใจ เขาทำงานง่ายขึ้นเพราะเรา งานดีขึ้นเพราะมีเรา เท่านี้ก็จะมีงานมาเรื่อยๆไม่ขาดสาย


5. จงเป็นมืออาชีพ ฟรีแลนซ์ไม่ใช่งานพาร์ทไทม์

ฟรีแลนซ์ไม่ใช่งานพาร์ทไทม์

อย่าตลก

เขายอมจ่ายแพงกว่า จ้างคนนอกมาทำงาน เพราะความคุ้มค่า คาดหวังว่างานจะออกมาดีเยี่ยม

เราแบกรับความคาดหวังไว้

ไม่ว่าจะเป็นฟรีแลนซ์สายไหน เขาไม่ใช้คนในบริษัททำ เพราะเขาคาดหวังจะได้ “มืออาชีพ” มาทำงาน

ไปทำงานให้ตรงเวลา เตรียมตัวก่อนไปทำงาน อย่าไปแบบว่างเปล่า

เป็นฟรีแลนซ์ไม่ใช่แค่งานเริ่มนับ 1 ตอนเริ่มงาน แต่เริ่มตั้งแต่ที่บ้าน ตั้งแต่ตกลงจ้างงานกัน

กำไรของเขา คือกำไรของเรา

ลูกค้าเขาชอบ แปลว่างานเราสำเร็จ

อย่าคิดว่าทำให้หมดไปวันๆ ฟรีแลนซ์เป็นอาชีพที่สำคัญมาก เพราะเติมเต็มทุกช่องโหว่ในงาน เราต้องเร็ว ขยับไว ทำให้เต็มที่

เพราะงั้นกลับบ้านมา ร้อยทั้งร้อย สลบคาที่ ใครบอกงานนี้งานสบาย ต้องลองมาทำ ว่าพลังทุกหยด ใช้ให้เขาอย่างคุ้มค่าจริงๆ


6. จงมองหาลู่ทางอยู่เสมอ

อาชีพนี้ได้เจอคนเยอะ ได้ฟังคนเจ๋งๆระดับประเทศระดับโลกพูดก็บ่อย

คนอื่นต้องเสียเงินมาฟัง เรามีคนจ่ายเงินให้ไปฟัง จงเปิดหูเปิดตาเสมอ ดูว่าเขาทำอะไร เทรนด์ตอนนี้เป็นอะไร เขามาคุยกันทำไม ทำไมคนนี้เก่งจัง ชีวิตดีจัง ทำยังไง


7. จงอย่าทำอาชีพเดียว

ทุกอาชีพมีฤดูกาล มีน้ำขึ้นน้ำลง แต่รายจ่ายบางอย่าง ตรงเวลาและสม่ำเสมอ

ยิ่งหากงานคุณใช้สังขาร จงทราบไว้ว่า ต้องมีไม้สองไว้รองรับ

จงอย่าขยันสร้างหนี้ แต่ให้สร้างสินทรัพย์

คิดให้ดี ว่าที่สร้างอยู่นี่ จะเป็นรายรับ หรือรายจ่าย

จะเป็นภาระ หรือเป็นการออม? อย่าสับสน

เช่น รถ บ้าน ทำเงินให้ได้ไหม ถ้าไม่ได้เป็นภาระ

สินทรัพย์ที่แท้จริง Passive Income ที่แท้จริง ต้องไม่ใช่ภาระ

8. จงให้เงินทำงาน

จงเรียนรู้ด้านการเงิน

จงลงทุนให้เงินงอกเงย ให้เงินทำงาน ได้เงินมาให้แบ่งให้ชัด ให้มีวินัย ว่ากี่ส่วนลงทุน กี่ส่วนใช้จ่าย กี่ส่วนปรนเปรอตัวเอง

แก่แล้วจะได้ไม่ลำบาก

เราไม่ได้เป็นฟรีแลนซ์สดใสซาบซ่าไปตลอดชีวิต

LTF, RMF, กองทุน,หุ้น, อสังหา,

มีวิธีมากมาย เรียนรู้ไว้จะได้ไม่ “รู้งี้” ทีหลัง

พรหนึ่งข้อที่น้องมี คือเวลา

เวลาจะทำให้เงินน้องงอกเงยอย่างไม่รู้ตัว


9. จงดูแลตัวเอง

รักงาน แต่รักตัวเองด้วย ไม่พูดเยอะ ข้อนี้ทำเองไม่ค่อยได้

แต่คนทำอาชีพนี้จะติดงาน งานไม่เสร็จ ไม่ลุก ไม่กินข้าว ไม่กินน้ำ ไม่ฉี่ ไม่นอน

...คนเข้ารพเยอะมาก จากไปก็เยอะเหมือนกัน

เป็นห่วงและไม่อยากเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นกับใครเลย


10. จงเกรงใจให้ถูกเวลา

อย่าทำผิดศีลธรรมเพียงเพราะอยากได้เงิน

อย่าละเลยการทวงเงินเพียงเพราะกลัวว่างานหน้าเขาจะไม่จ้างเรา การถูกโกงไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของความเป็นมืออาชีพ



สุดท้าย ขอให้ทุกคนเป็นฟรีแลนซ์แบบมืออาชีพ

หากเราเป็นมืออาชีพ เราก็จะได้เงินแบบมืออาชีพ

หากเราทำแบบ Part-time เราก็จะได้เงินแบบมือสมัครเล่น

ทำอะไรก็ขอให้ทำให้สุด

พ่อบอกไว้


รัก

ฝ้ายเอง

#บันทึกพิธีกร

692 views0 comments

Recent Posts

See All

บันทึกก่อนโต [ไปกว่านี้]

โตมาจน 29 ปีเราถึงกระจ่างขึ้นว่า ความเป็นมนุษย์ของเด็กคนหนึ่ง ไม่ต่างจากผู้ใหญ่เลย แต่เรากลับให้ค่าเขาน้อยเหลือเกิน ในฐานะผู้ใหญ่ ที่เห็นและเข้าใจโลกขึ้นมาหน่อย ตัดสินความถูกผิดจากประสบการณ์ตัวเอง เรา

bottom of page